Shakespeare’in tüm trajedileri aynı yapıya mı sahip? Karakterler yalnız mı, bir gruba mı dâhil, yoksa birbirleriyle bağlantılı mı?

Anlatılar, ister kurgu olsun ister gerçek, birbiriyle ilişki halinde olan karakterlerden oluşan bir ağ içerir. İyi tanımlanmış bir yapı oluşturan on bir Shakespeare trajedisi bu açıdan kolaylıkla kıyaslanabilir. Burada önerdiğimiz şey ise bir noktayla temsil edilen karakterlerin, aynı sahnedeki diğer karakterlere bir çizgiyle bağlanacağı görsel bir ilişki ağı. Sonuçlar ise oldukça açık. En uzun trajedi olan Hamlet, yapısal olarak en karışık trajedi değil ve Kral Lear, Titus Andronicus ya da Othello kadar yoğun da değil. Bazı oyunlar, trajediye yön veren grupları doğrudan ortaya koyuyor; Romeo ve Juliet’teki Montague ve Copulet’ler ya da Troilos ile Kressida’daki Truvalılar ve Yunanlar gibi.

Şemalar hakkında: Aynı sahnede görülen iki karakter, birbiriyle bağlantılıdır. Karakterleri temsil eden noktaların büyüklükleri, trajedideki ağırlıklarıyla doğru orantılıdır. “Network density” olarak tanımlanan kavram, şemanın tamamlanmaya ne kadar yakın olduğunu göstermektedir. %100’ü tamamlanmış bir şema, trajedide yer alan karakterler arasındaki tüm muhtemel ilişkileri içermektedir.